Moje pytanie dotyczy interpunkcji. Wiem, że nie stawiamy przecinka przed spójnikiem oraz, natomiast stawiamy przed że i iż. A gdzie stawiamy przecinek w przypadku wyrażenia oraz że lub oraz iż? W ogóle go nie stawiamy czy stawiamy przed że lub iż? Podam przykład zdania, które mnie interesuje: „Z powołanego dokumentu wynika, że Kowalski jest właścicielem opisanej nieruchomości oraz że nieruchomość ta jest nieobciążona”.

„Proszę (,) tędy”. Przecinek powinien się znajdować w tym przykładzie czy nie? I co w sytuacji, kiedy zmienimy kolejność słów? Czy jest odnośnie do tego jakaś zasada, czy może raczej zależy to od kontekstu?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Czy w takich konstrukcjach zdaniowych należy użyć drugiego przecinka? Zakładamy, że w każdym zdaniu część po spójniku nie jest wtrąceniem, tylko jest równoważna części przed spójnikiem.

1. Znacząca większość Szkotów, a także Irlandczyków(,) nie zna języka swoich celtyckich przodków.
2. Szeryf, a zarazem stróż prawa(,) nie może sobie pozwolić na takie ekscesy.
3. Niedoświadczony, acz inteligentny człowiek(,) powinien dać sobie z tym radę bez trudu.

Dzień dobry,

mam pytanie odnośnie wykorzystania dwukropka w przytaczaniu czyichś słów. Jak udało mi się odnaleźć w Słowniku interpunkcyjnym języka polskiego z zasadami przestankowania J. Podrackiego: „dwukropek stawia się głównie przed przytoczeniem cudzych lub własnych słów”. Pytanie rodzi się, gdy przytaczamy fragment zawierający jedno słowo, np.

Czym jest: „to”?

Czy w takiej sytuacji również należy stawiać dwukropek?

Kropka w czy za nawiasem?
Jeśli w nawiasie umieszczonych zostanie kilka zdań, to czy ostatnią kropkę stawiamy za nawiasem, czy w nawiasie i wówczas zdanie zamyka nawias, a nie kropka. Wydaje mi się to niewłaściwe, żeby elementem zamykającym wypowiedzenie był nawias, ale może tak być powinno w takim przypadku? I czy jeśli za ciągiem zdań umieszczonych w nawiasie wypowiedź jest prowadzona nadal w tym samym akapicie, kropka powinna być przed czy w nawiasie? Jakie są zasady w takich sytuacjach?

Czy skróty mogą występować na końcu zdania? Jeśli tak, to czy powinniśmy stawiać za nimi drugą kropkę jak w przykładzie: „Urodziłem się 18 XII 1990 r..”?

Witam!
Chciałbym się dowiedzieć, kiedy używać na końcu zdań pytających znaku zapytania, a kiedy kropki. Chodzi mi o przypadek, gdy pytanie nie zawiera się w jednym zdaniu, a w kilku. Czy znakiem zapytania powinno być zakończone pierwsze zdanie, ostatnie, czy może wszystkie? Sytuacja ma miejsce np. gdy w pierwszym zdaniu zawieramy sedno pytania, a w kolejnych zdaniach uszczegóławiamy je.
Pozdrawiam
Jarek

Szanowni Państwo,
czy wyrażenia takie jak zważywszy(,) że i tyle tylko(,) że należy traktować na tych samych zasadach co połączenia mimo że, tym bardziej że itp., czyli – zgodnie z regułą 90.B.1 – stawiać przecinek przed całym połączeniem?

Proszę o rozstrzygnięcie następującego problemu:

Konsultanci nadzorujący proces zdobywania certyfikatu ISO wymagają, by w dokumentacji stosować zapisy pochodzące z normy wydanej przez PKN. Zapisy te brzmią następująco:

audit (z i zamiast y),
auditor (z i zamiast y),
polityka jakości,
cele jakości,
identyfikowalność.

Czy w takiej sytuacji oryginalne zapisy, których użyto w opisie normy PN-EN ISO 9001, mają przewagę nad tym, co można znaleźć w wydawnictwach poprawnościowych? Czy instytucje lub organy państwowe mogą wymuszać stosowanie pisowni niepoprawnej?

W Słowniku interpunkcyjnym J. Podrackiego i A. Gałązki na s. 132 jest następujące wyjaśnienie: „dlatego – wyraz zapowiadający zdanie składowe (podrzędne przyczynowe), wyjaśniające sytuację opisaną w zdaniu głównym. Stawiamy przecinek po dlatego, a przed że”. I poniżej: „dlatego że – połączenie wyrazów wprowadzające zdanie składowe (podrzędne przyczynowe), wyjaśniające sytuację opisaną w zdaniu głównym. Przecinek stawiamy przed całym wyrażeniem”. Przyznam, że nie rozumiem różnicy.